Σημείωμα του Ν. Συρμαλένιου για τη συμφωνία

Χάσαμε μια μάχη, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσουμε τον πόλεμο.

Σύντροφοι, συντρόφισσες, των αγώνων δεκαετιών, μην θεωρείτε τόσο εύκολα κάποιους προδότες. Δεν τρελαθήκαμε ξαφνικά, δεν εξαγοραστήκαμε για μια καρέκλα, δεν ματώσαμε τόσα χρόνια για να κοροϊδέψουμε το λαό.

Από τις 26 του Γενάρη βρεθήκαμε στη δίνη μιας χρηματοδοτικής ασφυξίας και σε ναρκοθετημένο πεδίο απ´ όλους αυτούς μέσα και έξω από την Ελλάδα, που έκαναν το πάν για να ανατραπεί η κυβέρνηση μας. Προφανώς έγιναν λάθη όλους αυτούς τους μήνες στη διαπραγμάτευση. Πιστεύω θα έχουμε το χρόνο για να τα καταλογίσουμε.

Φθάσαμε στο και 5' στα πρόθυρα μιας άτακτης χρεοκοπίας. Όποιος ισχυρίζεται ότι η δική μας αριστερά θα μπορούσε να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση και χωρίς χρηματοδότηση από πουθενά, ας το πει ευθαρσώς.

Προσωπικά δεν θα μπορούσα να αναλάβω μια τέτοια ευθύνη. Δεν θα μπορούσα να δω τις καταθέσεις των πολιτών να εξανεμίζονται, τις συντάξεις και τους μισθούς να υποτιμώνται σε τέτοιο βαθμό που να επαρκούν ούτε για μια βδομάδα το μήνα.

Σε ποια χώρα ζούμε; Έχουμε συναίσθηση της παραγωγικής μας κατάστασης τώρα ; Έχουμε συναίσθηση ότι το εμπορικό μας ισοζύγιο είναι απείρως ελλειμματικό και ότι εισάγουμε τον όγκο των πρώτων υλών μας από το εξωτερικό;
Αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα που παρέδωσαν στη χώρα οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών και της τελευταίας πενταετίας.

Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Αλέξη Τσίπρα όχι προσωπολατρικά, αλλά για την εντιμότητα και τη γενναιότητα του για δύσκολες αποφάσεις. Θα πορευτούμε τώρα, τραυματισμένοι, αλλά με την πεποίθηση ότι είμαστε μη διαπλεκόμενοι και ότι βαθιά στο νου και στις καρδιές μας τα οράματα της πραγματικής ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού παραμένουν και μας κρατούν όρθιους.

Θα παλέψουμε τώρα για να χτυπήσουμε τη μεγάλη διαφθορά και τη μεγάλη φοροδιαφυγή, για την επανεκκίνηση της οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, για την άμεση αντιμετώπιση προβλημάτων της καθημερινότητας που ξεπερνούν τα όρια της όποιας κακής συμφωνίας.

Υποχωρούμε για να ξαναεπιτεθούμε.

Ας μην ξεχνάμε τον μεγάλο Βλαδίμηρο, ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω........